Architectuur is veel meer dan stijlvorming of een middel tot behagen. Het heeft ook en bovenal een maatschappelijke functie. “Een bouwwerk dient te allen tijde een link te hebben met wat zich rondom afspeelt, zowel op micro- als op macroschaal.”
Milos Van den Berge is het gezicht en het brein achter MVDB architectuur. “Mijn werkveld was aanvankelijk zeer ruim, van Mechelen tot Kortrijk, maar is doorheen de jaren steeds meer verfijnd naar de regio tussen Gent en Dendermonde. Niet bewust maar ook niet onbedoeld. Niet alleen laat die lokale verankering toe om individueel te werken, dat resulteert ook in een kwalitatieve dienstverlening”, aldus de architect.
Vlaanderen kent veel lintbebouwing en architectuur kan een oplossing bieden voor dit ruimtelijke macroprobleem. “Door in de toekomst de buitengebieden niet verder te gaan bebouwen maar eerder terug te schenken aan de natuur. Door de bestaande stads- en dorpskernen kwalitatief te gaan verdichten en door de te bebouwen ruimte multifunctioneel te gaan benutten, met een combinatie van wonen, werken, recreatie en groen.” Andere woontypologieën dringen zich op: collectieve huisvesting, cohousing, deelarchitectuur, coöperatieve woningbouw.
Architectuur vraagt om authenticiteit. Locatie en oriëntatie zijn altijd uniek, het bouwprogramma verschillend en de eisen van de bouwheer uiteenlopend. Elk project moet daarom op een specifieke manier worden benaderd. “Een weldoordacht ontwerp vormt het fundament van een geslaagde architectuuropdracht, is compromisloos, maar vindt tegelijk de juiste balans tussen het eigen en het algemene belang.” Micro of macro, ongeacht de schaal van de architectuur, beleving moet steeds centraal staan. “Natuurlijk licht, constructieve logica, duidelijke indeling en klare vormentaal zijn de hoekstenen van een goed ontwerp. De bouwstijl is nooit het doel, maar een middel om de juiste beleving te bekomen.”
Deze bestaande woning vroeg een grondige update, binnen en buiten. “Met een compleet nieuw jasje hebben we het ietwat saaie balkvormige volume optimaal aangekleed. Het is een eigentijdse ode aan de Vlaamse manier van bouwen, de kleibaksteen en het typische metselverband.” Dat wordt nog geaccentueerd door op verschillende plaatsen de kopse stenen te laten uitsteken of weg te laten. Qua interieurarchitectuur trekt Milos de lijn consequent door.
Waar ooit een klein rijhuisje stond, prijkt nu een eyecatcher van een gevel die het licht naar binnen trekt. “Na afbraak van het oude pand bleef er een grillig stukje bouwgrond over. De vorm van de woning en de schuine ontwerplijnen bieden daar een creatief antwoord op.” Het resultaat oogt bijzonder. De voorgevel geeft een gesloten indruk, maar achter het metselwerk gaan ramen verscholen. “In het midden hebben we een patio ingericht en de glazen achtergevel reikt de zon als het ware de hand.”
Als architect wil Milos Van den Berge blijven vernieuwen. “De eigen werking wordt altijd opnieuw in vraag gesteld. Wat nodig is om te kunnen blijven evolueren.” We zien bij hem alvast een evolutie van kleinschalige verbouwingen naar grote nieuwbouwprojecten en totaalrenovatie. “Ik onderschrijf een toekomstvisie die neigt naar kwalitatieve verdichting van de huidige kernen en het vrijwaren van het groen dat ons nog rest.” En dit leidt richting collectieve architectuur met een plus.