Tagarchief: Architectuur

Bekroonde architectuur de wereld rond

Lees het gehele artikel

Nieuws uit New York. Daar heeft Architizer, het internationale online platform voor architectuur, de winnaars bekend gemaakt van de A+ Awards 2022. Deze tiende editie was goed voor meer dan 5.000 inzendingen uit meer dan 100 landen en meer dan 400.000 uitgebrachte stemmen. Met maar liefst 117 categorieën en zowel een jury- als publieksaward waren er heel wat prijzen uit te reiken. Een kleine selectie in de kijker.

The Mushroom – A+ Awards Jury Winner, Architecture +Joy category

Architectuur met een knipoog, geënt op de omgeving. Dit vakantieverblijf situeert zich aan de oevers van het Chinese Fairy Lake, een sprookjesachtige omgeving die inspireerde en leidde tot deze architectuur in de vorm van een paddenstoel. Het gebouw is samengesteld uit twee volumes waarvan het grootste en ronde deel wordt ingenomen door de slaapkamer met een panoramisch raam op kijkhoogte. Naarmate de tijd verstrijkt, zullen planten het gebouw omarmen en nog meer laten opgaan in de natuurlijke omgeving. 

Fiche van het project
Architect: ZJJZ Atelier
Locatie: Xinyu (Jiangxi), China
Foto/render: ©ZJJZ Atelier

Ice Cubes – A+ Awards Popular Choise Winner, Cultural & Expo Centers

Het Xinxiang Cultural Tourism Centre, een architecturale blikvanger van het nieuwe toeristische district, is gewijd aan de wintersport en zal ook onderdak bieden aan een indoor skihelling. Het lijkt wel een sculptuur van schijnbaar toevallig geplaatste en gestapelde kubussen – net uitvergrote ijsblokjes – van elk ongeveer 17 meter hoog. Knap overdag, maar vooral ook ’s nachts wanneer de verlichting een extra dimensie toevoegt. Helemaal bovenaan is er een Sky Lounge met een 360° uitzicht over de omgeving. 

Fiche van het project
Architect: Zone of Utopia + Mathieu Forest Architecte
Locatie: Xinxiang, China
Foto/render: ©ArchExist

IKEA, the good neighbours – A+ Awards Jury Winner, Commercial-Retail

“Wij willen een goede buur zijn.” Dat was één van de belangrijke punten in de briefing van de opdrachtgever. Het antwoord van querkraft is een gebouw – met IKEA meubelwinkel en hostel op de twee bovenste verdiepingen – die een meerwaarde is voor de omgeving, onder meer met gevelvlakken voorzien van een weelde aan groen – met 160 bomen op en rond het gebouw – en een voor het publiek toegankelijk dakterras waar men bij een drankje kan genieten van het uitzicht over de stad. De buitenschil doet denken aan een rek met legplanken, een ontwerp dat ruimte biedt voor onder meer terrassen en schaduw creëert. Het gemengde programma met een winkel en hostel zorgt voor een gebouw dat 24/7 leeft en bijdraagt aan een dynamische stad.  

Fiche van het project
Architect: querkraft
Locatie: Wenen, Oostenrijk
Foto’s/renders: ©querkraft – Christina Häusler / ©Hertha Hurnaus-Querkraft

Qaammat Pavilion – A+ Awards Popular Choice Winner, Pavilions

Dit markante glazen en transparante paviljoen, met het signatuur van de Zweedse architect Konstantin Ikonomidis, werd gebouwd in Sarfannguit in West-Groenland, sinds 2018 UNESCO-werelderfgoed. Het werd gebouwd ter promotie van het immateriële culturele erfgoed van de Inuit. Het ontwerp is geïnspireerd op de maan en het poollicht in combinatie met de reflecties van de sneeuw. Het paviljoen is ontworpen als een poëtisch en esthetisch object, maar blijkt bovenal een symbolisch gebaar ter erkenning van de natuurlijke site met een rijke geschiedenis, de Groenlandse cultuur en spiritualiteit die hiermee gepaard gaat.

Fiche van het project
Architect: Konstantin Ikonomidis
Locatie: Sarfannguit, Groenland 
Foto’s/renders: ©Julien Lanoo

Arched Residencies on Santorini Island – A+ Awards Jury Winner, Unbuild Hospitality

Een idyllische vakantie gegarandeerd in deze vier zomerhuizen op een rotsachtig perceel in de omgeving van Oia op het eiland Thira (Santorini) in Griekenland. Gebogen gewelven en andere boogvormen typeren het design. De voornaamste voorwaarden wat betreft het ontwerp: bescherming bieden tegen de sterke noordwestenwind, het uitzicht op de zee en het mediterrane vulkanische landschap optimaliseren en de privacy van de bewoners garanderen. Duurzaamheid was een andere voorwaarde, vandaar de keuze voor traditionele technieken en bouwmaterialen van lokale oorsprong. Zo werd er gebruik gemaakt van natuurlijke ‘Kourasani’ pleister die onder meer vulkanische as (Terra Pozzuolana) bevat. 

Fiche van het project
Architect: iraisynn attinom studio
Locatie: Oia, Santorini island, Griekenland
Foto’s/renders: ©iraisynn attinom

National Teachers Colleges Uganda – A+ Awards Popular Choice Winner, Architecture +For Good category

De categorie Architecture + For Good bekroont architecten en projecten die zich inzetten voor een betere wereld en het aanpakken van crisissituaties, in samenwerking met de gemeenschap. Zo ook dit project National Teachers Colleges (NTC), trouwens mee gefinancierd door de Belgische overheid (Enabel), dat deel uitmaakt van een ambitieus nationaal programma om het onderwijs in Oeganda te verbeteren. Het grootschalige project omvat 24 gerenoveerde en 8 nieuwe gebouwen, goed voor ongeveer 2.000 studenten. NTC maakt optimaal gebruik van lokale materialen die de participatie van de gemeenschap bevorderen. Een eenvoudige maar niettemin aangename architectuur met aandacht voor daglicht, ventilatie, passieve koeling en bijgevolg thermisch comfort met relatief lage binnentemperatuur.

Fiche van het project
Architect: BKVV Architects
Locatie: Mubende, Oeganda
Foto’s/renders: ©Eppo Karsijns – Red Pixl Media / ©Nambasa Sabrina – Frame Media (luchtfotografie)

Architectuur in het buitenland – Grensverleggend!

Lees het gehele artikel

Ook nu kijken we met ‘Grensverleggend’ verder dan onze Belgische neus lang is. Welke projecten in het buitenland blijven niet onopgemerkt? In deze editie ligt de focus op – hoe kan het ook anders – bijzondere gevels. De stalen, de groene of de 3D-geprinte, welke fascineert jou het meest?

Tappen – Annedal, Stockholm (SE)

Een voormalig industrieel terrein, net buiten Stockholm, vormt vandaag het toneel voor dit opmerkelijk ‘stalen’ appartementencomplex. Het project omvat 44 woningen, verdeeld over twee volumes. Het behoud van een pure en eenvoudige materiële expressie was een van de belangrijke drijfveren in het ontwerpproces. Wat de gevelbekleding betreft, noteren we een opmerkelijk gebruik van verzinkt staal. De gevel wikkelt zich om de structuur als een beschermende jas.  

Architect Per Johanson van studio Joliark: “Het is cruciaal omdat de gevel jarenlang als de huid van een organisme het gebouw omhult. De huid vertelt ons veel over wat er binnenin zit, het gaat een conversatie aan met de omgeving, dus het is erg belangrijk. We bespreken de materialen en constructies vanaf het prille begin van het project, maar de beslissingen worden later genomen. De motieven om een materiaal te kiezen zijn heel verschillend. Eén reden is dat, als we het over verzinkt staal hebben, het een heel mooi oppervlak heeft. Een andere reden is dat door de samenstelling van de gevels met verschillende afmetingen van de platen en zeer dunne smalle voegen tussen de platen, er een zeer mooi patroon op de gevels ontstaat. De keuze hangt natuurlijk ook af van het karakter en de omgeving.” Het is een karaktervolle gevel, volledig vlak, met verzinkte goten en regenpijpen zorgvuldig in het oppervlak geïntegreerd. Een hoge mate van detaillering maakt het verschil. De geperforeerde plaat, gebruikt voor de balustrades, zet het effect van de gladde gevelplaten extra kracht bij. Een sterk staaltje van bijzondere architectuur.

Fiche van het project:
Architectuur: Joliark – Per Johanson
Locatie: Annedal, Stockholm, Zweden
Opdrachtgever: Reinhold Gustafsson Förvaltnings AB
Foto’s: Joliark/Torjus Dahl

Paviljoen van de Verenigde Arabische Emiraten op de Floriade Expo 2022 – Almere (NL) 

3D-geprinte gebouwen en constructies gooien hoge ogen op de wereldtuinbouwtentoonstelling Floriade Expo 2022, nog tot 9 oktober in Almere. Naast de 3D-geprinte moderne versie van de Burj al-Hamam van Qatar, een soort van ‘duiventoren’ die al meermaals de pers haalde, pakken ook de Verenigde Arabische Emiraten uit met een innovatieve 3D-geprinte toepassing. Het 825 vierkante meter grote paviljoen met 3D-geprinte wanden en gevels onderscheidt zich vooral omdat deze geheel recycleer- en dus herprintbaar is na gebruik. Pragma, een architectuurstudio gevestigd in de VAE, ontwierp het paviljoen met als blikvanger een omringende ‘claustra-muur’, van oudsher gebouwd om privacy te creëren en tegelijkertijd lucht door te laten als natuurlijke ventilatie. De architecten raadpleegden Aectual in Nederland om een ​​moderne 3D-geprinte versie van deze karakteristieke muren te creëren. Samen ontwikkelden ze complexe driehoekige 3D-geprinte blokken die in elkaar passen als een immense puzzel, waardoor een bijzondere transparante muur ontstond. Ahmed Khadier, co-founder van Pragma: “De claustra-muur die de omtrek van de tuin definieert, vormt een integraal onderdeel voor het leveren van een meeslepende ervaring van een zeer specifiek type landschap in het paviljoen van de VAE. We wilden profiteren van de inherente kwaliteiten van 3D-printen als een constructiemethode die een transitie bevordert naar een meer circulaire manier om gebouwen en steden van de toekomst te maken. 

Alle panelen zijn ontworpen in Dubai en lokaal geproduceerd in Amsterdam, waardoor het transport van bouwproducten drastisch wordt verminderd. Ook vermeed het additieve 3D-printproces afval tijdens het productieproces. Over het algemeen leidt de technologie van Aectual tot een CO2-reductie van 80 procent ten opzichte van conventionele bouwmethoden. Maar het belangrijkste is dat alle 3D-geprinte onderdelen na gebruik worden versnipperd en opnieuw worden geprint tot nieuwe producten, waardoor ze 100 procent circulair zijn. Deze ‘Circulaire Service’ is een standaardfunctie voor alle interieurproducten en architecturale systemen van Aectual, waardoor een extra CO2-reductie van 80 procent ontstaat bij elke nieuwe productlevenscyclus. 

Fiche van het project:
Architectuur: Pragma (VAE)
Locatie: Floriade Expo 2022 – Almere (NL)
3D-printbedrijf: Aectual (NL)
Foto’s: Aectual, Hans Vermeulen

Villa M – Parijs (FR)

Graag groen? Maak kennis met Villa M, een multifunctioneel hotel in de Parijse wijk Montparnasse. Ontworpen door het Frans-Braziliaanse Triptype Architecture, onder de artistieke leiding van Philippe Starck, wil villa M een nieuw pact creëren tussen stad, natuur en gezondheid. Wat uiteraard meteen opvalt: de groene en levende gevel, waarvan de geometrie wordt gevormd door metalen structuurbalken bedoeld om zowel geneeskrachtige kruiden, fruitbomen en middelgrote tot grote planten te huisvesten. “Het gebouw fungeert als ondersteuning van deze verticale tuin, die zal groeien en de hele gevel beslaan. Het gebouw zal transformeren in een verticaal geneeskrachtig bos dat het voornaamste element van de architectuur zal worden”, aldus Olivier Raffaelli, Triptype-partner en architect-ontwerper van Villa M. Re-integratie van natuur in de stad, door middel van architectuur die op deze manier bijdraagt aan de duurzaamheid. De verantwoordelijkheid voor het milieu is ook aanwezig in de keuze voor basis- en organische materialen wat resulteert in een low-tech architectuur. Naar functies toe, omvat dit gebouw voor gemengd gebruik een hotel met 67 kamers en 6 suites ontworpen als groen ruimtes, een restaurant, vergaderfaciliteiten en coworking spaces, maar er huist ook een centrum voor gezondheidszorg en zelfs een showroom voor start-ups in de gezondheidswereld. Villa M, het Paris Society Hotel met groene aanblik.    

Fiche van het project:
Architectuur: Triptyque Architecture
Artistieke leiding: Philippe Starck
Landschapsarchitectuur: Coloco
Locatie: Parijs (FR)
Opdrachtgever/klant: Groupe Pasteur Mutualité
Foto’s: Michael Denancé / Yann Monel

De belangrijkste uitdagingen voor de architectuur in het post-pandemietijdperk

AdobeStock_293100563
Lees het gehele artikel

De COVID-19-epidemie heeft ons leven drastisch veranderd, niet alleen tijdelijk tijdens de lockdown zelf, maar wereldwijd is onze manier van werken, reizen en kopen veranderd. Deze verandering van gewoonten leidt ook tot een onvermijdelijke transformatie in de bouw. Het post-pandemietijdperk is een transformatie qua levensstijl die leidt tot een evolutie van kantoor-, commerciële en residentiële ruimtes. Hoe? 

Hoe heeft de pandemie de architectuur veranderd?

Hybride werk, de noodzaak om sociale afstand te behouden en meer ruimte voor privégebruik, het vergrote aandeel van e-commerce kanalen bij het winkelen, het zijn slechts enkele van de sociale gevolgen van de al meer dan twee jaar durende pandemie. Deze trends gaan in een breder perspectief ook een sterke impact hebben op de architectuur en het ruimtebeheer, zowel privaat als openbaar.

Aan de belangrijkste uitdagingen in de AEC-sector (Architecture, Engineering and Construction), namelijk ecologie en het verkleinen van de koolstofvoetafdruk van gebouwen in de komende jaren, worden nog kwesties toegevoegd, zoals een nieuwe kijk op kantoorruimtes, de behoefte aan multifunctionele commerciële ontspanningsruimtes of het idee van de 15-minutenstad. Dit maakt renovatie en revitalisering de meest urgente trend in de architectuur in de komende jaren.

De Krook, Gent, België. Toegepaste systemen: MB-78EI, MB-86 SI, MB-SR50N A.

Telewerk en hybride werk zorgen ervoor dat kantoorgebouwen er anders gaan uitzien

Hoewel niet iedereen thuis kan werken, onderscheidt België zich hierin zeker ten opzichte van de rest van Europa. In 2020 verrichte maar liefst 26 % in de regio Brussel telewerk. Mensen die gewend zijn geraakt aan het comfort van dagen zonder file willen niet noodzakelijk terug naar de vroegere manier van werken.

Meer dan 80 % van de Belgen, waaronder 40 % in leidinggevende functies, beweert liefst minimaal twee dagen per week te willen telewerken. Tegelijkertijd worden kantoren niet helemaal vergeten. Volgens 50 % van de Belgen zijn ze nodig om in groep te vergaderen, creatief werk te verrichten of te brainstormen.

Kantoren zijn niet overbodig geworden, maar worden anders gebruikt, de benodigde functionaliteiten zijn anders en vooral de hoeveelheid beschikbare ruimte voor medewerkers is veranderd. Het lijkt erop dat de tijden waarin 100 % van de kantoormedewerkers stationair werkte niet meer terug komen. Dus hoe verandert dit de benadering van het ontwerp van kantoorruimtes?

Het Activity Based Working kantoor en veranderende behoeften van huurders

Activity Based Working (ABW) is een trend die voor het eerst opdook in de VS in de jaren 80. De oprichting van kantoren die precies waren afgestemd op de behoeften van medewerkers moest de traditionele ‘open space’ ruimten vervangen, wat niet efficiënt en vermoeiend bleek te zijn voor werknemers.

Nu zit ABW in de lift. De kantoorruimte is ingedeeld in zones, afhankelijk van het type activiteit die het meest voorkomt in het bedrijf. Werknemers hebben geen vaste werkplekken. Als ze geconcentreerd moeten blijven, werken ze aan een speciaal bureau in een rustige zone. Als ze vergaderen, maken ze gebruik van ruimtes waarvan de grootte en uitrusting kunnen worden afgestemd op de specifieke groepsbehoeften. Ervan uitgaande dat een deel van de werknemers telewerk verricht, kan het aantal werkplekken worden verminderd. De kantoorruimte kan worden verkleind of op een andere manier worden gebruikt.

– in 2021 hebben veel bedrijven dit toegepast om hun kantoorruimte te renoveren. Bedrijven die de nieuwe noden van werknemers zagen en de kansen die de communicatietechnologie biedt, hebben lichte renovaties of grondige veranderingen doorgevoerd in het kantoorinterieur, waaronder voornamelijk het ontwerpen van een ruimte waarbij de mogelijkheden en voorwaarden voor gesprekken en vergaderingen kunnen worden verbeterd, ook online, legt Emmanuel Gregoire, Managing Director bij Aluprof Belgium nv uit.

MB-Harmony Office, het Aluprof merksysteem voor moderne kantooroplossingen.

Ecologische leefruimte die onmiddellijk beschikbaar is

Meer telewerk betekent ook dat er nood is aan ruimte voor een thuiskantoor. In vergelijking met Europa bevindt België zich in een zeer goede situatie. Er zijn gemiddeld 2,1 kamers per inwoner, terwijl het EU-gemiddelde slechts 1,6 kamers bedraagt. Er wonen gemiddeld 2,3 mensen in één appartement in België (dat is het EU-gemiddelde). Minder dan 6 % van de mensen woont in overvolle appartementen. Terwijl dus bijna overal in Europa werknemers nood hadden aan meer leefruimte, was dit geen overheersend probleem in België. Dit betekent echter niet dat de huisvesting in België goed is voorbereid op de toegenomen hoeveelheid telewerk. Het probleem zijn de werk- en leefomstandigheden, in het bijzonder de verwarming.

Vanuit ecologisch oogpunt genereert het verwarmen van veel appartementen, waarin we opeens de hele dag begonnen te verblijven omdat we erin werken, een veel grotere ecologische koolstofvoetafdruk. Zeker in het geval van België, met een enorm aantal appartementen en huizen die zijn gebouwd in een tijd waarin geen aandacht werd besteed aan energieverlies. Volgens gegevens van Eurostat is België (na Luxemburg) verantwoordelijk voor de hoogste uitstoot van broeikasgassen (1.245,3 kg per persoon). Deze gebouwen vereisen thermische modernisering.

In principe kan het energieverbruik van gebouwen enkel worden verminderd door gebouwen te renoveren. Sloop en nieuwbouw is vanuit ecologisch en sociologisch oogpunt geen oplossing, zegt Emmanuel Gregoire. Steeds meer investeringsprojecten waaraan we meewerken, beogen de revitalisering van volledige industriële of commerciële ruimten of de renovatie van particuliere gebouwen. Vandaar onder meer de populariteit van onze raamoplossingen zoals MB-FERROLINE of MB-SLIMLINE, die worden gekenmerkt door een hoge thermische isolatie en die tegelijkertijd de mogelijkheid bieden om het raamuiterlijk af te stemmen op het bestaande uiterlijk, ook bij historische gevels.

Koszyki hal, Warschau, Polen. Toegepaste systemen: MB-Slimline.

Gezonde gebouwen en gezonde ruimten

De noodzaak om de koolstofvoetafdruk te verkleinen is geen gevolg van de pandemie. Integendeel. Het feit dat het leven op de hele planeet een paar weken langzamer verliep, heeft ons laten zien hoe we vervuiling kunnen verminderen en hoe belangrijk het is voor elke mens. In een breder perspectief betekent dit een grote nadruk op de vermindering van de koolstofvoetafdruk in de bouwsector (die zorgt voor een zware belasting voor het milieu).

Het tweede gevolg van de pandemie, dat indirecte gevolgen heeft voor de bouwsector, is de erkenning van de rol van de gezondheid en de natuurlijke fysieke en mentale weerstand van mensen. Mensen willen wonen op een milieuvriendelijke plek die hun gezondheid ten goede komt. Het gaat niet alleen om de gezondheid van de gebouwen waarin ze leven, goede ventilatie, lage koolstofvoetafdruk, geen materialen die de gezondheid nadelig beïnvloeden, maar ook om het inrichten van de ruimte op een manier die maakt dat het zorgen voor de gezondheid gemakkelijk en aangenaam wordt.

Het combineren van woon- en commerciële ruimtes, groene zones en buitenruimten voor sociaal contact is een hedendaagse behoefte voor inwoners van grote steden die niet langer willen werken in kantoorgebouwen om daarna in de file te staan op weg naar gigantische of krappe slaapkamers.

Hierdoor ontstaat de behoefte om de ruimte te ontwikkelen volgens het concept van een 15-minutenstad, waarbij alle voorzieningen en belangrijke zaken die bewoners nodig hebben binnen een bereik liggen van enkele minuten met de fiets of te voet.

Klub Kalshof, Karlsdorf-Neuthard, Duitsland. Toegepaste systemen: MB-70, MB-77HS, MB-SR50N.

Voor de architectuur is zo’n benadering van ruimtelijke ontwikkeling een serieuze uitdaging. Enerzijds is de ruimte beperkt – woonwijken of industrie- en commerciële industriegebieden zijn volgebouwd. Anderzijds is er de behoefte om zaken die hun basisfunctionaliteit verliezen, opnieuw aan te passen. Het gaat hier voornamelijk om fabrieken en winkelcentra.

EC Powiśle, Warschau, Polen. Toegepaste systemen: MB-70, MB-86, MB-SR50N EFEKT, MB-SR50N HI+.

Let’s build a better future

De pandemie die slechts twee jaar geleden begon, heeft een zeer grote invloed gehad op de manier van leven, vooral in grotere steden. De veranderingen hadden een invloed op alle vlakken, en bijgevolg ook op de manier waarop en in welke mate de beschikbare woon-, kantoor- en commerciële ruimtes worden gebruikt. Sommige van de door de AEC-sector ontwikkelde veranderingen gaan ons de komende jaren, zo niet decennia, bijblijven, en dit betekent dat de revitalisering en het opnieuw aanpassen van gebouwen de grootste trend is in de moderne bouw.

Artikel gesponsord door Aluprof

ALUPROF BELGIUM NV
TVA BE: 0631.791.484
BTW BE: 0631.791.484
Zeelsebaan 61, 9200 Dendermonde

Architectuur in het buitenland

Lees het gehele artikel

Niet alleen de Belg heeft een baksteen in de maag. Dat bewijzen deze opmerkelijke buitenlandse projecten die meedingen naar de architectuurprijs Brick Award 22. Ze maken deel uit van de 50 genomineerden, gekozen uit de bijna 789 ingediende projecten waarmee een nieuw record werd gevestigd. Wie de uiteindelijke winnaar wordt, vernemen we in juni 2022. Maar nu dus alvast een voorsmaakje met deze drie opvallende internationale realisaties.

Camp del Ferro – Barcelona, Spanje

Dit Sportcomplex Camp del Ferro in het noorden van Barcelona combineert een boeiend en slim materiaalgebruik, geënt op het industriële verleden en de eigenheid van de buurt, met geoptimaliseerde duurzaamheid. Zo is dit gebouw LEED Gold gecertificeerd, waaruit blijkt dat de inspanningen verder gaan dan wat wettelijk verplicht is. Wat de materialen betreft, trekt vooral het bijzondere metselwerk de aandacht. Deze wijk heeft het verleden met fabrieksarchitectuur en magazijnen waarin baksteen prominent aanwezig blijkt. Door de combinatie van volle en geperforeerde stenen in verschillende tinten ontstaan er interessante patronen en een haast gepixeleerd gevelbeeld. Het is deze variatie van bakstenen die de massa verzacht en het geheel lichter maakt. Bijzonder is ook de gemetselde zonwering aan de zuidkant, eveneens van geperforeerde baksteen, die het zonlicht filtert en verblinding voorkomt, niet onbelangrijk tijdens een sportwedstrijd. Kroon op het werk is het dak met omgekeerde gewelven dat eveneens in dialoog gaat met de aangrenzende gebouwen. Of hoe men ook kan innoveren, zonder het verleden en de buurt te verloochenen.

Fiche van het project
Architectuur: AIA Activitats arquitectòniques, Barceló Balanzó Arquitectes, Gustau Gili Galfetti; Barcelona
Type: nieuwbouw, sport en ontspanning
Jaar: 12-2020
Foto’s: Simon Garcia, arqfoto.com

Jingdezhen Imperial Kiln Museum – Jingdezhen, China

Dit Imperial Kila Museum in Jingdezhen, in de zuidelijke Chinese provincie Jiangxi, is gewijd aan de keramische geschiedenis van de stad. Het bevindt zich naast enkele van de keizerlijke ovenruïnes die nog dateren uit de Ming-dynastie en ooit dienst deden om hoogwaardig porselein te produceren voor de keizerlijke familie. Bijzonder is dat men zich ook voor de architectuur van het museum liet inspireren op de vorm van de Chinese ovens. Het museum telt twaalf parabolische bakstenen gebouwen, met naast tentoonstellingsruimtes ook nog een auditorium, amfitheater en multifunctionele ruimtes. Om het geheel aardbevingbestendig te maken, zijn de gemetselde boogstructuren voorzien van een kern van gewapend beton. Wat de stenen betreft, werd er voor de buitenmuren een mix van nieuwe en gerecupereerde stenen gebruikt, als extra link naar het roemrijke verleden maar ook heden.   

Fiche van het project
Architectuur: Studio Zhu Pei, Beijing
Type/categorie: nieuwbouw, publiek en commercieel gebouw
Jaar: 12-2020
Foto’s: schranimage, Studio Zhu Pei

Pirouette House – Trivandrum, India

De draaiende muren bezorgen dit huis in de Indiase stad Trivandrum, de hoofdstad van de zuidelijke staat Kerala, de naam van Pirouette House. Elke muur, op een opmerkelijke wijze gemetst met lokale baksteen, werd op maat ontworpen. Dit gebeurde met het oog op de privacy en het optimaal benutten van de beschikbare ruimte die in dit dichtbevolkte gebied schaars is. Al even bijzonder is de metselwerkmethode, het zogenaamde ‘Rat trap’-verband. Deze methode werd ontwikkeld door de in Engeland geboren Indiase architect Lawrence Wilfred ‘Laurie’ Baker (1917-2007), bekend om zijn initiatieven op het vlak van kosteneffectieve en energiezuinige architectuur, dit in combinatie met het maximaliseren van de ruimte, licht en ventilatie. Bij dit ‘Rat trap’-verband worden de stenen in een gedraaide verticale positie geplaatst. Laurie Baker paste dit verband toe omwille van de lagere bouwkosten, verminderde materiaalbehoefte en betere thermische efficiëntie. Los daarvan, is het metselwerk dat indruk maakt en de nominatie voor Brick Award in de categorie ‘Building outside the box’ dan ook verdient.

Fiche van het project
Architectuur: Wallmakers, Kerala
Type: nieuwbouw, gezinswoning
Jaar: 12-2020
Foto’: Jino Sam 

Architectuur en design in het buitenland

Grensverleggend-1a—arch.-Nikken-Sekkei—foto-©Ken’ichi-Suzuk
Lees het gehele artikel

Hout! Dat is deze keer de verbindende factor tussen de geselecteerde buitenlandse projecten die vaak op meer dan één manier grenzen verleggen en weten te inspireren. Hout als constructiemateriaal, maar ook gebruikt in de afwerking van zowel exterieur als interieur, waar het voor die onweerstaanbare warme toets zorgt.

Ariake Gymnastics Centre – Ariake, Koto-ku, Tokio, Japan

Het Ariake Gymnastics Centre, de sportarena ontworpen door de Japanse studio Nikken Sekkei voor de voorbije Olympische en Paralympische Spelen, is een ode aan de houtbouw en aan de traditionele Japanse architectuur en manier van bouwen. Geïnspireerd op het architecturale concept van een houten schip werd er waar mogelijk hout gebruikt, onder meer in de dakstructuur, de gevel, voor de tribunes en de buitenmuren. Alles samen is dit gebouw goed voor een volume van maar liefst 2.300 kubieke meter duurzaam hout – voornamelijk lariks en Japanse inlandse ceder – dat op een indrukwekkende wijze werd ingezet. Zo is het boogvormige dakgebinte een van de grootste ter wereld, goed voor een overspanning van 90 meter tussen de stalen kolommen. Het feit dat op deze locatie, gesitueerd aan een kanaal, vroeger een houtopslag was, maakt het verhaal compleet.

Fiche van het project:
Architectuur: Nikken Sekkei, Shimizu Corporation
Jaar: 2019
Foto’: ©Ken’ichi Suzuki


Pangaea Digital Garage coworking space – Shibuya, Tokio, Japan

Het was architectenbureau Snøhetta dat zich mocht ontfermen over zowel het interieurontwerp als de visuele identiteit van Pangaea, het nieuwe coworkingconcept van Digital Garage. Gesitueerd in een recent gebouwencomplex in Shibuya (Tokio) is dit een plek voor digitale nomaden, een toevluchtoord dat contrasteert met de drukke wijk tien verdiepingen lager. Blikvanger is het ‘supermeubel’, gesculpteerd uit Japans cederhout, dat de verschillende kernfuncties verenigt: individuele werkplekken, zithoeken, vergadermogelijkheden, amfitheater en een receptie. Het ontwerp heeft iets van een penseelstreek, vloeiend en organisch vormgegeven. Bovendien zorgt het cederhout voor een aangenaam aroma in de ruimte. Ook opmerkelijk: de ‘lichthemel’ bestaande uit 534 individuele lampen die een golvende beweging maken, hoger boven plekken waar mensen samen komen en lager boven de individuele werkplekken. Samengevat: een tactiele en sociale plek die mensen over grenzen en culturen samenbrengt in een werkruimte die de digitale en fysieke wereld verenigt. 

Fiche van het project:
Design: Snøhetta 
Jaar: 2021
Foto’s: Nacasa & partners


Domaine de Bayssan – Béziers, Frankrijk

Het Zuid-Franse Béziers, in het departement Hérault, heeft er een bijzonder architecturale parel bij. Maak kennis met Domaine de Bayssan, een cultureel project van formaat bestaande uit drie afzonderlijke architecturale entiteiten. Het voormalige theater ‘Sortie Ouest’ had al een nobele culturele roeping, veel breder en genereuzer dan podiumkunsten als eenvoudig amusement. Ook met Domaine de Bayssan wil men verder gaan op dit elan, met een gediversifieerd programma en onverwachte artistieke ontmoetingen. Het theater wilde zijn oorspronkelijke circusziel behouden, die zowel inhoudelijk als qua vorm matcht met de culturele roeping. Zowel in de architectuur als de afwerking van het interieur zijn er tal van elementen die verwijzen naar de authentieke circustent. Hier weliswaar geen zeil of canvas, maar wel een houten gevelbekleding met lariks latwerk in een eigentijdse combinatie met een zinken dakconstructie. Het project omvat naast een ‘grote tent’ voor de voorstelling en repetities ook nog een kleinere entiteit met onder meer de receptie, het restaurant en nog een riant amfitheater of openluchtarena die de configuratie vervolledigt.     

Fiche van het project:
Architect: K.Architectures – Sigwalt Herman
Jaar: 2021
Foto’s: Sophie Oddo

Architectuur en design in het buitenland, grensverleggend!

Internationaal-1a—Caspar-Schols-DSCF9446
Lees het gehele artikel

Van small tot extra large, van tuinhuis tot riante villa. In onze rubriek ‘grensverleggend’ brengen we deze keer twee extremen qua formaat met weliswaar toch een belangrijk gemeenschappelijk kenmerk: het naar buiten georiënteerde ontwerp dat het exterieur zoveel mogelijk in het interieur betrekt.

Cabin ANNA, Den Bosch, Nederland

Het gaat hard voor de Nederlander Caspar Schols. Zonder enige opleiding of bouwkundige kennis ontwierp hij een tuinverblijf voor zijn moeder. Daarbij had hij veel aandacht voor de verbinding tussen mens, natuur en thuis. Het oorspronkelijk ontwerp oogstte heel wat succes en werd doorontwikkeld tot een prefab concept dat nu overal ter wereld kan worden aangeboden.

Mooi weer? Dan wordt de wand opengeschoven.

Een verblijf dat zich letterlijk openstelt voor de natuur

Van opleiding is Caspar Schols natuurkundige, maar het leven neemt soms eigenaardige wendingen. Cabin ANNA bleef niet onopgemerkt en opende heel wat deuren. Schols kreeg een beurs aangeboden voor de Architectural Association in Londen waar hij de uitdaging vond om het huis verder te ontwikkelen. Wat het ontwerp zo bijzonder maakt? Cabin ANNA biedt de mogelijkheid om de buitenlagen aan te passen aan elke gelegenheid, de stemming van het moment en de weersomstandigheden. Het huis heeft twee verschillende ‘schillen’ als buitenmuren, steunend op rails. De binnenmuur bestaat uit een raamwerk van hout en glas en is gescheiden van de overdekte buitenmuur. Door de wanden te verschuiven, zijn er verschillende opstellingen mogelijk. Er is een vaste ruimte met keuken, douche, toilet en bergruimte. Boven de keuken werd er een mezzanine gecreëerd die ruimte biedt aan een extra tweepersoonsbed. 

Cabin ANNA is zo ontworpen dat deze in één stuk of als flatpack in een container kan worden geleverd. In flatpack kan het huisje technisch op elke locatie ter wereld worden geleverd en gebouwd. De cabine blijkt verrassend licht en heeft dus in de meeste gevallen geen fundering nodig. In sommige gevallen is, omwille van de ondergrond, een schroeffundering aangewezen. Wat de materialen betreft, noteren we een structuur van larikshout gecombineerd met bergen multiplex voor het interieur. Dit alles uiteraard gecombineerd met veel glas, waardoor de omgeving naar binnen getrokken wordt en de grens tussen in- en exterieur vervaagt.

Naast deze ANNA Stay is er ondertussen ook ANNA Meet, meer geschikt als kantoor- en meetingruimte maar bijvoorbeeld ook yogalessen, en ANNA Me waarmee men inzet op gepersonaliseerd maatwerk.

Fiche van het project:

Project: ANNA Cabin 
Designer/Architect: Caspar Schols
Foto’s: Jorrit ‘t Hoen & Tonu Tunnel

Een inkom met grandeur.

Silver Pine, Moscow, Rusland

Dat de Zuid-Afrikaanse SAOTA wereldwijd furore maakt, staat buiten kijf. Met Silver Pine presenteert de gerenommeerde architectenstudio uit Kaapstad nu ook een eerste opgeleverd project in Rusland. Gerealiseerd in samenwerking met ARRCC, Max Kasymov & OKHA voor het interieur werd het een eigentijdse en tegelijk traditionele Russische woning met grandeur.

Klimatologische uitdagingen

Het architecturale uitgangspunt is er een van contrasten. Zo is er de eerder gesloten en beschermende voorgevel die aansluit bij het monolithische architecturale karakter van Moscow, gebouwd om de hitte maar vooral ook extreme koude te weerstaan. Gezien vanuit de tuin presenteert de architectuur dan weer een open gevelbeeld met veel maar ook sterk isolerend glas dat de Russische wintertemperaturen weet de trotseren. De villa is gelegen tussen de dennenbossen op een eiland in de rivier Moskva. Deze groene omgeving was de belangrijkste motivatie voor het open, naar buiten georiënteerde ontwerp. De grenzen tussen binnen en buiten vervagen en een maximum aan licht wordt binnengetrokken, ook als de sneeuw in het land is. Een interactie tussen landschap en architectuur die afwijkt van de manier waarop er hier doorgaans architecturaal met de barre winterse omstandigheden wordt omgesprongen.   

Fiche van het project:

Project: Silver Pine
Architectuur: SAOTA
Interieurarchitectuur: ARRCC
Interieurdesign: Max Kasymov & ARRCC
Foto’s: Sergey Ananiev

“Het speelse in architectuur, dat zorgt voor passie in de job”

Stagiair-2-–-fvww-aanbesteding-Herentals-20171207-Frontperspect
Lees het gehele artikel

Sinds half mei is ingenieur-architect Eline Van Herzeele stagiair af. Niet alleen haar studies in Gent – en Turijn – maar ook haar stage maakten dat ze vandaag is wie ze is: een sympathieke en gepassioneerde professional die veel belang hecht aan het speelse in architectuur. Ze houdt wel van complexe uitdagingen, waarbij er bijvoorbeeld gecombineerde programma’s op één site creatief moeten gelinkt worden. Die uitdaging vond ze alvast bij FVWW Architecten waar ze na haar stage nu ook aan de slag blijft.

Het creatieve zat er bij Eline Van Herzeele al van jongs af in. Daarnaast bleek ze al vroeg een boon te hebben voor wiskunde. Dit leidde samen tot de studiekeuze van Burgerlijk Ingenieur-Architect in UGent. “Naast het creatieve en ontwerpmatige sprak ook het bouwtechnische van de job mij aan, de manier van construeren met alle bouwkundige details.” Mooi meegenomen is dat het ook een heel interactieve studierichting is, met nauwe samenwerkingen tussen de studenten tijdens de ateliers en projectweken. Samengevat: de juiste keuze voor sociale Eline.

Eline Van Herzeele kan terugblikken op een leerrijke stage bij FVWW-architecten.

De inspirerende historiek van Gent en Turijn

Eline is geboren in Antwerpen en groeide op in Turnhout. Vanwaar de keuze voor UGent? “Gent is historisch heel interessant. En met bijvoorbeeld het Design Museum is het ook een heel ‘ontwerpgerichte’ stad, weliswaar met een gezellige dorpscultuur die mij aanspreekt.” Als Erasmusstudent trok ze een half jaar naar Turijn, waar ze zich grondig op voorbereidde met lessen Italiaans. “Ook Turijn, met een rijke geschiedenis aan architectuur, was een heel gerichte keuze. De afdeling architectuur zit daar trouwens in een omgevormde en inspirerende oude Fiatfabriek. Voor andere vakken werden we verwacht in het Valentino kasteel. Monumentale locaties om les te krijgen.” 

Geëvolueerd in het ontwerpmatig denken en maken

Of de studie in zijn geheel was wat ze ervan verwachtte? “Ik begon zoals zovelen met een ietwat geromantiseerd clichébeeld aan het traject: de creatieve architect aan de ontwerptafel. Natuurlijk komt veel meer bij kijken. Van het eerste jaar tot nu ben ik zo hard gevormd en geëvolueerd in het ontwerpmatig denken en maken. Een enorme bagage om nu mee aan de slag te gaan.” Uiteraard biedt de echte wereld nog een aantal bijkomende uitdagingen. “Tijdens de ontwerpstudio’s kregen we veel vrijheid. In de werkwereld zijn er uiteraard extra beperkingen, stedenbouwkundig en budgetmatig, om mee rekening te houden. Maar ook dat is weer een uitdaging.”  

Voor de FVWW Ontwikkelingsvisie Politiesite Gent mocht Eline de communicatierol opnemen. (Beeld FVWW Architecten)

Uitdagende stageomgeving

Eline zocht en vond een uitdagende stageplek die aansluit bij haar visie op architectuur bij FVWW Architecten in Antwerpen. “De manier waarop ze functies linken en de dialoog zoeken tussen gecombineerde programma’s, sprak me meteen aan.” Ze mocht aansluiten bij het team dat zich ontfermde over een aanbestedingsdossier in Herentals waarbij onder meer een kunstencampus, politiecommissariaat en stadsarchief worden samengebracht. Het voormalige Belgacom-gebouw wordt gekoppeld aan een nieuwbouwgedeelte om alle functies, apart maar op een ingenieuze manier ook verbonden met genereuze ontmoetingsplekken, samen te brengen. “Deze werf kan ik nu, samen met een collega, mee opvolgen.” Ook de masterplanstudie van de politiesite Gent, waarbij er een cohabitatie tussen verschillende politionele diensten wordt opgezet, is een project waar Eline mee haar schouders onder zet. “Hier mocht ik de communicatierol ter harte nemen, een leerrijke opportuniteit.” Wat haar dromen zijn? “Werken voor een bureau, in combinatie met eigen projecten. Of, wie weet, wel een collectiefje opzetten samen met vrienden.” Eline’s architecturale toekomst ligt open, maar zal sowieso mooi zijn.   

Grensverleggend! Architectuur en design in het buitenland

Internationaal 1a2 04_MAD_Wormhole Library_by SAN(ENT_ID=157367 kopiëren
Lees het gehele artikel

Dit keer brengen de projecten ons helemaal tot in China met een openbare bibliotheek in aanbouw en – iets dichterbij – naar Frankrijk met een opgeleverde hoogbouw die op verschillende vlakken weet te verrassen.

Wormhole Library, Haikou (Hainan), China

Onder leiding van Ma Yansong presenteert MAD Architects het ontwerp van de Wormhole Library. In 2019 lanceerde de lokale overheid een plan voor Haikou Bay met als opzet om het gebruik van de openbare ruimte langs de kustlijn van Haikou te verbeteren. Dit resulteerde in een aantal paviljoenen van zowel binnen- als buitenlandse architecten waarvan deze bibliotheek, gelegen in het Century Park, met onder meer ook een tentoonstellingsruimte, als eerste zal worden voltooid, nog dit jaar.

Sensueel vormgegeven

Met enige fantasie lijkt het sensueel vormgegeven paviljoen met vloeiende lijnen wel een ‘wormgat’ dat tijd en ruimte overstijgt. Openingen van diverse grootte maken dat de architectuur ‘ademt’ en trekken het daglicht binnen. Naast een bibliotheek – met een enorme voorraad leesvoer in de vorm van 10.000 boeken – is er ook ruimte voor een drankgelegenheid met terras en een ontspannings- en rustruimte. De gebogen betonnen wanden doen niet alleen dienst als organische architecturale structuur, maar vormen ook de verbindende factor tussen vloer, wanden en plafond. Om de nauwkeurigheid van de naadloze, gebogen oppervlakken te garanderen, werd er zowel gebruik gemaakt van CNC als 3D-printing. Sensuele architectuur die komaf maak met alles wat recht en hoekig is en ook een futuristische knipoog niet schuwt.

Fiche van het project:
Project: Wormhole Library 
Designer/Architect: MAD Architects
Foto’s/renders: SAN

Residentieel gebouw Warburgstrasse, Hamburg, Duitsland

Net zoals in vele steden vormt het nijpende gebrek aan woningen in Hamburg een uitdaging. BAID Architekten toont met dit project in hun thuisstad hoe met intelligente verdichting achter een historische gevel de nodige eigentijdse woningen kunnen gecreëerd worden. Tegelijk wordt de stedelijke identiteit bestendigd. 

Een geslaagde symbiose tussen 19de eeuwse gevels en een contrasterende verticale uitbreiding. (Beeld: Martin Haag)

Symbiose van oud en nieuw

Op het 1.200 vierkante meter grote perceel stonden voorheen twee aangrenzende panden, gebouwd in 1878 en 1889, van architecten Hugo Stammann en Gustav Zinnow. Met hun talrijke realisaties drukten ze eind 19de eeuw hun stempel op het stadsbeeld van Hamburg. Hoewel de gebouwen aan de Warburgstrasse niet op de monumentenlijst stonden, beslisten BAID en ontwikkelaar BPN Bauplan Nord om de historische gevels te behouden. Praktisch was het onmogelijk om de gevels op hun plaats te laten na de sloop van de achterliggende gebouwen. Daarom werd er beslist om de massief gemetselde gevel in stukken van 21 op 5 meter op te delen en elders te stockeren. De reconstructie van de geveldelen werd uitgevoerd na de voltooiing van het nieuwe gebouw met 42 appartementen: van compacte flats (vanaf 40 m²) tot een riant penthouse (300 m²) met panoramisch uitzicht over de stad. De verticale uitbreiding, eigentijdse en dynamische architectuur met gebogen contouren en veel glas, onderscheidt zich van het historische gebouw als een op zich staande eenheid, weliswaar zonder te domineren. Of hoe Jessica Borchardt van BAID het zelf verwoordt: “We hebben hedendaagse architectuur gecreëerd die zijn oorsprong niet verloochent”. Oud en nieuw stijlvol verzoend.   

Fiche van het project:
Project: Residentieel gebouw Warburgstrasse
Architectuur: BAID, Hamburg
Foto’s: Martin Haag / Marcus Bredt

Architectuur en design in het buitenland. Grensverleggend!

W Osaka
Lees het gehele artikel

In deze editie gaan we niet alleen voor grensverleggende architectuur maar vooral ook internationaal interieurdesign dat niet onopgemerkt blijft. Van een residentiële woning in Zwitserland tot een riant Japans hotel dat een verrassende link heeft met Nederland.

De aankomsttunnel met gelaserd patroon geïnspireerd door delicate bloesems en fijne origamikunst.

W Hotel Osaka – Osaka, Japan

Maak kennis met het eerste W Hotel van Japan, een monumentale hoogbouw van 27 verdiepingen, ontworpen door Nikken Sekkei en met een gevel gesuperviseerd door Tadao Ando. Laat je niet misleiden door het op het eerste zicht eenvoudige en zwarte monolithische ontwerp van het gebouw. Achter de gevel gaat een wereld schuil van extravagantie, de verdienste van het wereldvermaarde Amsterdamse Concrete Architectural Associates dat mocht tekenen voor het interieurdesign en de styling. 

De hotellobby met aan het plafond een opmerkelijk Japans Asanoha-patroon.

Ware spirit van de stad

Het interieur is geïnspireerd door de vele facetten van de bruisende stad die Osaka is. Van de schoonheid van de kersenbloesems en ginkgo-bomen langs de Midosuji Boulevard tot het levendige straatbeeld met neon van de uitgaansbuurt. Concrete vond zowel inspiratie in het eenvoudige als het traditionele, maar ook in het moderne en extravagante, als eerbetoon aan de ware spirit van de stad.

Het gebouw van 27 hoog met zwart monolithisch ontwerp springt eruit.

Fiche van het project:

Project: W Hotel 
Designer: Concrete – concreteamsterdam.nl
Architectural design & executive interior

Designer: Nikken Sekkei
Façade supervision: Tadao Ando
Foto’s: Miyuki Kaneko (Nacasa && Partners inc.)


Casa Mi – Herriberg, Zwitserland    

Helderheid, licht en openheid spelen een cruciale rol bij het architectenduo Daluz & González. Zo blijkt ook uit dit project, Casa Mi, een gebouw aan het meer van Zürich met futuristische en radicaal ruimtelijke insteek. De etages lijken als het ware met elkaar te versmelten door de brede trappen en grote open ruimtes. 

Het sculpturale kookeiland is een blikvanger in deze villa met open design.

Zwevend keukeneiland als blikvanger

Blikvanger in het interieur is het keukeneiland, een zwevende constructie die als een puzzelstuk aansluit bij de trap en de ruimtes verder met elkaar verbindt. Vanwege de open en organische integratie van de keukenruimte in het architecturale geheel werd er gekozen voor discrete maar wel efficiënte kookveldafzuiging in de vorm van de Bora Professional 2.0 in een speciale ‘All Black’-editie. Deze gaat perfect op in het zwarte glanzende volume van het kookeiland dat op zijn beurt fraai contrasteert met de heldere en lichte materialen van de rest van de keuken. Het gebouw, goed voor 685 vierkante meter, drie verdiepingen en acht kamers, is er één dat ook in zijn totaliteit niet onopgemerkt blijft. De betonnen gevel getuigt van smaakvolle architectuur. En dan is er nog het infinity pool waarvan het wateroppervlak naadloos lijkt over te gaan in het meer. Een bijzonder project dat de unieke locatie alle eer aandoet en ook optimaal benut. 

Fiche van het project:

Project: Casa MI
Architectuur: Daluz González Architekten – daluzgonzalez.ch
Keukenconstructie: Poliform Contract 
Foto’s: Marco Sieber 

Jonge garde

Lieselotte-3—beeld-project-masterplan-kiel
Lees het gehele artikel

Ze loopt over van ambitie en doorzettingsvermogen. De 25-jarige Lieselotte Crijns uit Antwerpen mag dan ook de spits afbijten van onze nieuwe ArchiComm rubriek, waarin een student architectuur zijn of haar passie mag delen. En aan passie en ‘architecturale goesting’ bij Lieselotte alvast geen gebrek. Na een Master in de Interieurarchitectuur, met een Erasmus ervaring in Parijs, besloot ze er meteen een Master Architectuur aan te breien. “Omdat interieur en architectuur nu eenmaal onlosmakelijk verbonden zijn.” 

Lieselotte Crijns, interieurarchitect en architect.

Een oog voor esthetiek heeft Lieselotte altijd al gehad. In het middelbaar studeerde ze mode, maar dat was niet waar haar hart lag. Dus ging ze resoluut voor een Master Interieurarchitectuur in de Universiteit Antwerpen die ze met grote onderscheiding afrondde. “Maar toch had ik het gevoel dat ik nog niet helemaal klaar was. Honger naar meer. Door een aantal vrijstellingen kon ik, na een best pittig schakeljaar met in te halen vakken, meteen aan de Master Architectuur, ook in UA, beginnen.” Vandaag loopt Lieselotte stage bij Bold Architecten, de studio van haar eerste keuze waar ze aan de slag mocht. Bold gaat in elk project en op elk niveau op zoek naar het ‘bold idea’, no-nonsense en no-dogmas. En in deze visie kan Lieselotte zich vinden. “Jammer dat corona wel wat roet in het eten gooit en er door het thuiswerk een deel van de menselijke interactie verloren gaat. Maar er komen betere tijden, daar vertrouw ik op.” 

Bachelorproject Lieselotte: rekening houdend met de bestaande architectuur werd het Frans Masereelcentrum uitgebreid, dit vanuit de beleving in het interieur.

Totaalaanpak

Vanwaar die ambitieuze en dubbele studiekeuze? Lieselotte: “In- en exterieur kunnen niet van elkaar worden losgekoppeld. Ik geloof echt in een totaalaanpak. Eigenlijk heeft het aanvatten van de vervolgopleiding Architectuur geleid tot het creëren van wat ik ‘gesamtkunstwerken’ noem, een samenspel van alle kunsten en dan vooral van de architectuur en het interieur die elkaar versterken.” De combinatie van de studies heeft ook invloed op haar architectuurvisie. “Zelf spreek ik van een usus-standpunt, waarbij de wonende mens centraal staat. Ik wil met andere woorden ontwerpen op schaal van de mens, met een pragmatische insteek. Leefbare architectuur, uiteraard rekening houdend met de fijngevoeligheid van architectuur”, aldus Lieselotte. “Daarnaast vind ik het ook belangrijk een maatschappelijke rol op te nemen, met aandacht voor het collectief, zonder daarbij het individu uit het oog te verliezen.” 

Masterproject Lange Lozanastraat Dit Masters groepswerk voor de Lange Lozanastraat, met als thema ‘ongebouwde architectuur’, is één van Lieselottes favoriete studieprojecten: “Het negatief van de gebouwde ruimte zorgt voor een definiëring van een tussenruimte, een horseshoe. Deze verspringing van de gevellijn biedt een rustruimte, een buffer tussen de stad en het publieke interieur op het gelijkvloers en de gemoedelijke ontsluiting voor de privatieve woongelegenheden.” (i.s.m. Sofie Van den Eynde, Timothy Van Vlierden & Simon Lievens)

Droomjob

Waar ziet Lieselotte zich binnen tien jaar? “Ik pin mij niet vast op één droomjob. Er zijn zoveel facetten van het vak die me interesseren en die ik wil ontdekken. Wel weet ik dat ik graag deel uitmaak van een team, om zo bij te dragen aan een multidisciplinaire benadering. En dat ik het fijn vind op verschillende schalen te werken, ook op grotere schaal zoals een aantal lopende projecten nu tijdens mijn stage bij Bold Architecten.” Dankzij haar gezonde ambitie en drang naar perfectie vindt Lieselotte zeker haar weg. Haar professionalisme blijkt nu al uit haar website (lieselottec.weebly.com/) en stijlvolle portfolio waarin haar masterproef en andere ontwerpen worden voorgesteld.  

Prefab bouwen op het hoogste niveau

Naamloos-2
Lees het gehele artikel

Vlakken van architectonisch beton, grote glaspartijen en strakke lijnen, aangevuld met houten accenten. Voor deze villa in Deinze speelde architectenbureau Govaert & Vanhoutte zijn signature design ten volle uit. Prefabfabrikant Enjoy Concrete en Bouwbedrijf Bryon voerden het ontwerp uit. Met de grootste zorgvuldigheid en oog voor detail.

Een grote diversiteit aan betonstructuren en uitdagende constructies: de bouwpartners konden bij het optrekken van deze moderne villa echt hun expertise tonen. Enjoy Concrete produceerde ruim 400 vierkante meter aan betonelementen in een veertiental toepassingen. Van wandpanelen en luifels tot luchtbalken en terrastegels. Met een grote esthetische functie, maar sommige ook als dragende structuur. Inclusief het nodige studiewerk vooraf dus.

Een complex huwelijk

Woningbouw met architectonisch beton is populair. Qua vormgeving zijn er veel fans. Qua uitvoering is het een stuk complexer. In tegenstelling tot bij een loods of een appartementsblok bevat een woning met uitgepuurde architectuur veel verschillende structuren en elementen. “Een hele klus voor studiebureaus”, weet Maarten Durnez van Enjoy Concrete. Het bedrijf in Veurne maakt sinds jaar en dag prefab betonelementen op maat. “Die specifieke expertise hebben wij in eigen huis. Ons intern studiebureau telt zeven designers, waarvan drie ingenieurs. Daarnaast hebben we nog een extra ingenieur in dienst om het team bij uitdagende projecten te versterken. Voorbereidende studies en berekeningen zijn dus altijd piekfijn uitgewerkt. Zeker voor een complex project als dit, waar verschillende technieken, vormen en constructies elkaar afwisselen, is dat een grote troef.”

De XXL tegels rond het zwembad hebben dezelfde betonsamenstellling.

“Hiervoor moeten architect, stabiliteitsingenieur, prefableverancier en wij als aannemer perfect op elkaar ingespeeld zijn”, vult aannemer Tom Bryon aan, die de ruwbouwwerken uitvoerde. “In de voorbereiding worden de details al nauwkeurig uitgewerkt. Tijdens de uitvoering wordt nog eens overlegd hoe de elementen veilig en correct kunnen worden geplaatst en getransporteerd. Van deze woning werden bijvoorbeeld twee grote wanden geplaatst van 12 meter lang en 20 ton op een uitkraging van 2 meter. Voor de uiteindelijke montage kunnen we rekenen op ons bekwaam en goed opgeleid personeel. “

Maximale ontwerpvrijheid

Prefabbouwers werken vaak met betonnen sandwichpanelen. Enjoy Concrete daarentegen kiest bewust voor massieve panelen. Maarten Durnez: “Sandwichpanelen brengen het risico op thermische scheuren met zich mee. Bovendien beperkt die techniek de ontwerpvrijheid. Met massieve panelen kunnen we elke vorm en afmeting maken. Zoals hier: een mix van verschillende toepassingen, in uiteenlopende groottes en technieken. Qua architecturale mogelijkheden wordt prefabbeton op die manier het equivalent van een façadesteen.”

Vlakken van architectonisch beton, grote glaspartijen en strakke lijnen: het signature design van Govaert & Vanhoutte.

Die vrijheid betekent vaak ook extra uitdagingen voor de aannemer. Architectonisch zichtbeton voor een woning verschilt qua uitvoering sowieso van bijvoorbeeld industriebouw met prefabbeton. De werken moeten namelijk aan de hoogste esthetische eisen voldoen. “Dat is secuur werken en de betonelementen voldoende afschermen bij het plaatsen”, licht aannemer Bryon toe. “Een grondige voorbereiding is cruciaal. We weten perfect hoeveel tegenpeil elk element moet hebben. Voor de uitkragingen was dat tegenpeil bijvoorbeeld bepalend om een perfect gealigneerd resultaat te hebben.”

Een harmonisch plaatje

Ook rond de woning speelt beton een grote rol. Na de plaatsing van het zwembad werd het terras aangelegd met prefab XXL tegels. “En die XXL mag je letterlijk nemen”, zegt Maarten Durnez. “De grootformaattegels meten liefst tien vierkante meter per stuk. Ook een huzarenstukje om te plaatsen dus. Hiervoor werkte Bryon met vacuümunits, bruikbaar voor gewichten tot 7.000 kilogram.” Dezelfde betonsamenstelling zorgt ervoor dat binnen en buiten een harmonisch geheel vormen. Een duidelijk stijlstatement dat zijn effect niet gemist heeft. 

“Een huis moet de nieuwsgierigheid wekken, maar tegelijk de bewoners ertegen beschermen”

Architect-4-project-Brugge-Carmen-Lammens-83188321_132159019471
Lees het gehele artikel

De vrijheid die ik daar, als een vogel in de natuur, mocht ervaren, heb ik toen verwerkt in de architectuur.” Zo klinkt het uit de mond van architecte Carmen Lammens. Het is dit gevoel dat overheerst in al haar ontwerpen.

Het was 1993 toen Philippe Desmet en Carmen Lammens studiegenoten waren op Sint-Lucas in Gent. Op creatief vlak was er meteen een klik en dus werkte het tweetal veel samen. Dat resulteerde uiteindelijk in de opstart van een eigen architectenbureau: Desmet & Lammens. “Vanuit die professionele relatie zijn we dan een echtpaar geworden. Zo gaat dat in het leven”, lacht Carmen.

Carmen Lammens, een en al gedrevenheid.

Dubbel visitekaartje

“Als achttienjarige kwam ik in de vakantie vaak in Oostende. Daar leerden we een familie kennen uit Keerbergen. Ik hoor hen nog zeggen: als jij ooit architect bent, dan mag jij de verbouwing en uitbreiding van ons huis doen. En zo is het gegaan.” Dat eerste project was meteen een schot in de roos. “We kregen carte blanche en voor een pas afgestudeerd architectenpaar was dat een godsgeschenk. We hebben ons gesmeten!” Even later stond de bouw van een rijhuis op het programma. “Niet al te breed en daardoor net een enorme uitdaging. Kamagurka heeft er lang gewoond.” Twee referenties waarmee het koppel zich op de kaart zette.

Intensief puzzelwerk

In 1999 kochten Philippe en Carmen een eigen bouwgrond. Voor de realisatie van hun woning hebben ze drie jaar de tijd genomen. Dat zegt veel over de zin voor perfectie en de passie voor het metier van architect. Het ontwerp is van Carmen. “De bouw heeft heel wat voeten in de aarde gehad omdat Philippe, zoals steeds, bijzonder kritisch over mijn schouders heeft meegekeken. We hebben dan ook veel gepuzzeld en bijgestuurd. Daar staat bij ons geen maat op, het is soms doorwerken tot ’s nachts.”

Beperkte oppervlakte optimaal benut. (Beeld: © Yannick Milpas)

Strak en speels

Voor twee broers rezen er op eenzelfde locatie twee villa’s uit de grond. Achter de baksteen gaat een interieur schuil met een warme, ietwat landelijke toets. De villa met het pleisterwerk ademt binnen en buiten de vakantiesfeer van Ibiza. Als ‘bindmiddel’ is er het hout aan de gevels. Strakke architectuur met een speels karakter. “Achteraan kijk je uit op het groen en een meer dat je doet wegdromen. Overal halen we het buitengebeuren in huis, maar zonder afbreuk te doen aan de huiselijkheid.”

Overal wordt het buitengebeuren in huis gehaald. (Beeld: © Yannick Milpas)

Altijd vakantie 

Bij elk project draait het om harmonie creëren met de omgeving en het totaalplaatje in de juiste verhouding krijgen. Zo ook hier in Oostduinkerke. Een vakantiehuis in de duinen, op loopafstand van de zee. “Het was zaak om de beschikbare ruimte optimaal te benutten. In heel dit gebouw met drie verdiepingen en een splitlevel, geniet je van de openheid, precies zoals je die ervaart op het strand. Eigenlijk maak ik van elk huis een vakantiehuis.” 

In de wolken

In Brugge treffen we een pand met een centrale binnenplaats waar alle ruimten op uitgeven. Transparantie, maar zonder in te boeten aan privacy. “Het bovengedeelte lijkt te zweven als een wolk boven het geheel. Ik hou wel van een zweem geheimzinnigheid. Nieuwsgierig maken zonder teveel prijs te geven. Ontsluiten en toch afschermen, je beschermen als een tweede huid.” Met hun tijdloze stek zijn de huiseigenaars beslist in de wolken.  

One Ground Design Edition – Laminaatvloer Malaga

Parador_One-Ground-Design-Edition_Malaga_1
Lees het gehele artikel

De inspiratie

De markthal Mercado Central de Atarazanas in Málaga, Spanje, opent zes dagen per week zijn deuren voor de lokale bevolking en bezoekers. Zowel fijnproevers als architectuurliefhebbers kunnen hun hartje ophalen langs de kleurrijke stands. De neo-Arabische stijl van de hal met veel glas en gietijzeren elementen creëert een schilderachtig decor voor dagelijkse boodschappen, spannende ontmoetingen en inspirerende rondleidingen.

De vloer

Het grote, kleurrijke glazen raam aan de achterkant van de historische markthal fascineert bezoekers al meer dan 100 jaar. De vormen en kleuren van deze zorgvuldig vervaardigde schat en elementen van de neo-Arabische architectuur van het gebouw komen tot uiting in de karakteristieke laminaatvloer ‘Malaga’. Oriëntaals-florale versieringen in warme roodbruine, beige en donkerbruine kleuren kenmerken het decor in vintage tegellook. Het weelderige patroon en de sterke kleuren vormen een knap hoogtepunt in de ruimte.