“Een gebouw moet flexibel zijn en zich kunnen aanpassen aan nieuwe functies”

Goed is niet genoeg als het nog beter kan voor de sympathieke Celien Verelst, masterstudent Architectuur aan de Campus Sint-Lucas Brussel. Ze heeft oog voor detail, hecht veel belang aan esthetiek en neigt daarbij wel eens te streven naar perfectie. In haar ontwerpen tast ze de grenzen af tussen binnen en buiten, met aandacht voor vegetatie maar net zo goed voor de flexibiliteit van het ontwerp. Nu al rekening houden met nieuwe toekomstige functies is een uitdaging die ze graag aangaat.

Ze is nog enigszins zoekende, de laatstejaars masterstudente Celien die met veel enthousiasme werd voorgedragen voor deze rubriek door Hasa Architecten. Daar kon ze voorbije zomer al proeven van het vak op een architectenbureau. Niet dat ze twijfelt over haar studiekeuze, integendeel, maar wel hoe ze haar kennis binnenkort als afgestudeerde architect zal inzetten. “Misschien ga ik wel voor een extra educatieve master in de ontwerpwetenschappen, in een verkorte opleiding van een jaar, om nadien les te kunnen geven. Kennis overdragen en iets betekenen voor de jeugd lijkt mij ook een mooi beroep.” 

Celien Verelst uit Dworp voelde zich op haar plek in de richting Wetenschappen Wiskunde in het middelbaar. Alleen de lessen PO uit de eerste graad, waarin ze ook uitblonk, miste ze al snel. Celien: “Het is de combinatie van wetenschap en creativiteit die mij deed kiezen voor de masteropleiding architectuur. De ontwerpsessie tijdens de opendeurdag op Campus Sint-Lukas Brussel kon mij meteen overtuigen. Deze campus is wat kleinschaliger en ook dat sprak mij aan. Daarnaast ligt mijn keuze in het verlengde van wat mijn familie beroepsmatig doet. Mijn vader is aannemer en mijn zus interieurarchitecte. Al ben ik er niet helemaal uit of ook dit mijn keuze beïnvloed heeft.” Of deze studie uiteindelijk is wat ze ervan verwachtte? “Ik ben zonder verwachtingen aan het traject begonnen. Maar ja, de mix van het theoretische en het creatieve ligt mij echt. Wel heb ik moeten werken aan mijn mentale weerbaarheid. Je moet sterk in je schoenen staan om de soms ongefilterde feedback te verwerken. Commentaren ervaar ik bij momenten als hard. Maar dat weegt niet op tegen het trotse gevoel over een ontwerp als het eenmaal op punt staat.”

Wat Celien belangrijk vindt in architectuur van vandaag en morgen? “Gebouwen moeten flexibel zijn en kunnen meegaan met de noden van de tijd. Daarnaast wil ik inzetten op welbevinden door groenbeleving: spelen met de grens tussen binnen en buiten, met grote raampartijen en patio’s.” Deze twee elementen zien zich alvast geïllustreerd in haar bachelorproef, met als uitgangspunt het Brusselse Ambiorixsquare, waarbij het de opdracht was zowel een openbaar gebouw als rijwoning te ontwerpen. “Beide projecten vallen onder de gemeenschappelijke noemer ‘under one roof’. Ook bij het openbare gebouw worden de verschillende functies waar deze buurt nood aan heeft, verzameld onder één dak. Het schuine dak, om de topografie van de site op te vangen, heeft openingen voor daglicht en waterafvoer en laat toe om planten in de open en flexibele structuur te integreren.” Ondertussen heeft Celien ook kunnen proeven van het beroepsleven tijdens een studentenjob bij Hasa Architecten. “Een leuke en leerrijke ervaring, ook dankzij de onderlinge collegialiteit.” Haar droomjob? “Ik wil sowieso graag mijn creatieve stempel drukken op deze wereld. Of dit via
een architectuurbureau zal zijn, het onderwijs of misschien wel beide? Dat zal de tijd uitwijzen.”