“Mijn nieuwsgierigheid en honger naar meer blijven groeien”

Master Architectuur Magna Cum Laude. Dit lettert het diploma van Manuel Schnur die zonder enige kennis van architectuur aan zijn studie begon. Vandaag maakt hij zijn dromen verder waar als stagiair bij HUB Architecten, waar hij zich met veel passie en enthousiasme mee buigt over de herontwikkeling van de Antwerpse Friendship-site. Een verhaal over springen in het diepe met de ogen toe, blijven doorzetten en gaandeweg je talenten en passie voor het vak ontdekken. 

Het verhaal van Manuel Schnur, geboren en getogen Antwerpenaar, is eerder atypisch voor deze rubriek en daarom net extra interessant. Deze keer geen jonge twintiger, maar een gehuwde dertiger met kinderen die het gezinsleven moest zien te combineren met een pittige studietijd aan de Universiteit Antwerpen. Voorafgaand heeft hij als joods-orthodox man in het buitenland gestudeerd waar hij zich intensief verdiepte in het joodse recht en filosofie. “Daarvan draag ik ook zaken mee in mijn job van vandaag”, vertelt Manuel. “Het is belangrijk diep na te denken over architectuur en vooral hoe deze de relatie tussen de bewoner of gebruiker en een gebouw of ruimte kan verbeteren. Het uitgangspunt moet steeds de mens zijn en hoe zijn levenskwaliteit te optimaliseren. Dat is mijn architecturale intentie die ik trouw blijf, uiteraard met oog voor de veranderende wereld. We blijven nooit stilstaan, en dat is net zo boeiend aan architectuur.” 

Zijn voorkennis van architectuur: quasi nihil. Het vergde dus een flinke dosis lef om aan de opleiding architectuur te beginnen. Manuel was weliswaar een gretige student, verslond lectuur en ontwikkelde gaandeweg een passie voor architectuur. Kleine tegenslagen en frustraties werden overwonnen door er zich nog harder in vast te bijten. Manuel: “Architectuur studeren zonder passie kan niet. Je moet het willen, intelligent zijn volstaat niet.” 

Dat Manuel niet bang is voor uitdagingen, blijkt ook uit zijn keuzes tijdens de masteropleiding: eerder out of the box, maar daardoor juist extra boeiend. Het resultaat van de studio ‘utopian realism’ door Sven Verbruggen: een geslaagd ontwerp voor een Cure & Care ziekenhuis dat gericht is op het welbevinden van de patiënt en het personeel. Het cirkelvormig ontwerp optimaliseert de privacy en het zicht op het groen, terwijl de footprint van het gebouw geminimaliseerd wordt door het ‘zwevend’ concept. Ook interessant: de studio ‘corner building corner’ door Bart Hollanders. Manuel: “Hierbij start het ontwerpproces bij een hoek van het gebouw, heel gedetailleerd, om dit vervolgens naar de rest van het gebouw door te trekken. Dit leidt vaak tot een meer gelaagd en gedetailleerd ontwerp. Een heel boeiende studio waar ik veel uit heb meegenomen. Ik ontwerp vaak door een detail te tekenen en daaruit verder te werken.” Dit alles kwam tot slot samen in Manuel zijn masterproef met de studio ‘high-rise’, als een soort van synthese om mee af te sluiten.

De zoektocht naar een stageplaats bracht Manuel naar HUB Architecten. “Een boeiend kantoor waar je als stagiair de kans krijgt je te ontplooien, weliswaar met de nodige ondersteuning”, aldus Manuel. Hij kan zich vandaag mee buigen over de Friendship-site aan ’t Eilandje. Dit is een project waar Cores Development, AG Vespa voor Stad Antwerpen en Total eind 2017 een wedstrijd voor uitschreven, gewonnen door HUB Architecten en het Londense DRDH Architecten. De site wordt herontwikkeld tot één samenhangend en levendig stadsdeel, met als blikvanger een riante en semi-publieke binnentuin van 2.400 vierkante meter. Manuel besluit: “Momenteel finaliseer ik mee het 3D-ontwerp en evolueert het project richting bouwaanvraag. Boeiend om meteen deel uit te maken van zo’n ambitieus project.” Een job die hem gelukkig maakt, waar hij kan bijdragen aan het geluk van anderen en waarbij de mens centraal staat.